Baby, peuter en....10-minutengesprek

Maandagmiddag is het deze keer ‘breng-je-kind-naar-je-schoonzus-middag’ dus de babygroep van IKC Coster is ook weer in werking. De baby in kwestie vindt alles maar reuze-interessant en wil niets missen (Dat is goed te begrijpen natuurlijk, zeg nou zelf……er gebeurt genoeg op IKC Coster). Zelfs haar slaapje wil ze niet missen……maar na een wandelingetje in de frisse buitenlucht (tante heeft hierdoor ook weer wat extra beweging vandaag) ligt ze heerlijk te slapen in de wandelwagen. Strakke timing; precies op tijd om de peuter uit zijn bedje te halen. Vervolgens door naar de online 10-minutengesprekken. Mede-directeur verlaat zijn kantoor hiervoor ook even en zo zitten we met baby (is inmiddels wakker en wil graag wat drinken) en peuter op schoot voor het scherm van de laptop om te horen hoe het met onze leerling groep 2 en groep 4 gaat. Eigenlijk zouden we dit gesprek ook met onszelf kunnen houden, we hebben de leerlingen per slot van rekening de laatste periode meer gezien dan de ‘echte’ juffen. Maar goed, het is toch ook wel even fijn en leuk om te horen hoe zij onze kinderen zien en ervaren en er zijn vele punten van herkenning!

Heropening scholen en kinderopvang (met tegenvaller)

Dinsdagavond komt HET nieuws; de scholen gaan weer open! De leerlingen van IKC Coster vinden het allemaal prima, geen overduidelijk enthousiasme maar ook geen teleurstelling! De ‘schrik’ zit er bij de directie wel even in; we hadden niet zien aankomen dat de BSO niet open zou gaan……dus, we schieten weer in de regelstand. Lees: mede-directeur moppert vooral over dit besluit en ik ga over tot actie, ach ja, iedere organisatie heeft zo zijn taakverdeling he? Maar……voor deze week is IKC Coster nog gewoon geheel geopend! VSO, BSO, kinderopvang, noodopvang, onderwijs……kom maar door!

D-day

Woensdag is weer D-day! Deze ochtend heb ik vooral last van digitale problemen. Volgens de leerlingen van groep 7 sta ik stil in het scherm (kan natuurlijk ook heel rustig zijn maar ze geven toch wel aan dat het niet zo handig is) en ik ‘haper’; beslist niet handig bij de uitleg over rekenkundige verhoudingen (wat toch al niet mijn sterkste punt is). Zucht…ademhalen…nieuwe Meet starten en daar gaan we weer! Peuter kan het wederom niet laten en komt ook even boven maar deze keer heel rustig, klimt op mijn schoot en begint gezellig in de camera te zwaaien. Eigenlijk best een leuke rekenvraag; heb je naar verhouding de peuter of de andere twee kinderen van juf Willeke het meest in beeld gezien?

(Achter) het behang

’s Middags heb ik een online overleg en ik hoor dat de peuter (roepen, huilen, kletsen) geen zin heeft om te slapen. Negeren is het beste, hij moet het maar even uitzoeken. Terwijl ik het overleg afrond komt de mede-directeur beneden met de peuter……oke, geen middagslaapje dus. Maar dan krijg ik een foto te zien van de peuter in zijn bedje. Met op de achtergrond een vakkundig afgescheurd stuk behang……juist ja, blijkbaar was meneertje echt een beetje boos en moest het behang het ontgelden. Of hij vindt de kleur niet (meer) zo mooi……Ook hier; zucht……ademhalen……en het zal wel weer goedkomen (het liefste plak ik de peuter nu even bij achter het behang!).

"Ie kunt 'm d'r prima bi-j gebruuk'n!"

Donderdagmorgen mag de peuter opa helpen op de boerderij. Lees: opa-eend loopt voorop en peuter-eendje erachteraan. Opa stuurt in de verrijker, peuter drukt op de toeter. Ik citeer opa: “Ie kunt ‘m d’r prima bi-j gebruuk’n!”.  Ondertussen genieten leerling groep 2 en groep 4 ook even van de rust en aandacht en zo werken we samen aan de keukentafel en wordt de ochtend afgesloten met lekkere tosti’s. “Mam, zullen we een foto sturen naar papa omdat we tosti’s eten?” Muiters!

Momentjes

En zo gaan de dagen rustig door en is het ‘opeens’ vrijdagmiddag……ik zit aan de keukentafel en er heerst hier een ongekende rust. Er wordt gespeeld (leerlingen), gewerkt (mede-directeur) en geslapen (peuter). Ja…..ik weet zeker dat hij slaapt en zijn bed staat inmiddels buiten het bereik van de muur. En ik? Ik schrijf deze laatste “IKC-Coster-blog”. En ik vind het stiekem best jammer dat dit de laatste is…

5 weken van thuisonderwijs hebben we achter de rug. Weken met stressmomentjes, ruzietjes, digitale probleempjes, klotsende-oksel-momentjes, zucht-hoe-gaan-we-dit-allemaal-doen-momentjes, ik-plak-ze-achter-het-behang-momentjes, minder-goede-pedagogische-momentjes.

Maar eigenlijk……bovenal weken vol gezelligheid omdat we met z’n allen samen thuis zijn en het samen wederom hebben gered. Want ook al voelde het soms echt wel even als overleven, ik heb er ook echt van genoten. Alle Coster-mannen bij huis; vele lunches (met iets lekkers erbij) en pauzes samen. Gelachen om uitspraken, trots op het werk dat gemaakt is, fijn samen gespeeld, uitslapen, minder tijdsdruk.

Bye bye

Eerlijk? Het had nog wel 2 weken langer mogen duren, gevolgd door een weekje vakantie en dan maar eens rustig weer met school beginnen. Mijns inziens voor iedereen beter, in alle opzichten.

Had ik in ieder geval nog 2 mooie blogs kunnen schrijven. Maar ach……wat in het vat zit verzuurt niet. Er blijft hier altijd nog genoeg te beleven en om over te schrijven. Dus……tot snel!